Sprężyna zawieszenia, to element resorujący praktycznie we wszystkich samochodach na świecie. Wykonana jest najczęściej ze stali gdyż ma najlepsze właściwości sprężynujące. W zależności od konstrukcji mogą występować różne rodzaje sprężyn, jednak w przypadku pojazdów mechanicznych z reguły mamy do czynienia ze sprężyną śrubową.

W samochodowych układach zawieszenia, zarówno w konstrukcjach z podwójnymi wahaczami poprzecznymi jak i kolumnami McPhersona, stosowane są sprężyny śrubowe, naciskowe. Mają one swoje oddzielne podziały, a zastosowanie poszczególnego rodzaju sprężyny jest podyktowane wieloma czynnikami, z których wymienić można rodzaj materiału z jakiego są wykonane, sztywność, wytrzymałość, możliwość tłumienia drgań, przekrój pręta.

Do najczęściej stosowanych sprężyn śrubowych, naciskowych w konstrukcjach samochodowych należą sprężyny walcowe, ze stałą odległością zwojów oraz ze zmienną odległością zwojów, baryłkowa, klepsydrowa, stożkowa oraz mini-blok zwane też progresywnymi. Te ostatnie charakteryzują się zmienną średnicą pręta oraz zmienną średnicą poszczególnych zwojów. Dzięki temu, podczas obciążenia zwoje układają się kolejno na płaszczyźnie podporowej, zapewniając małą wysokość obciążonej sprężyny.

Najważniejszym parametrem opisującym sprężynę jest jej sztywność, mylnie czasami nazywana twardością. Ten charakterystyczny parametr mierzony jest w Newtonach na milimetr powierzchni. Kolejnym bardzo istotnym parametrem jest wysokość sprężyny. Tutaj można się właśnie odnieść do tego, że im równiejsza nawierzchnia to można sobie pozwolić na krótszą sprężynę. Co nam daje założenie takiej krótszej sprężyny?  obniża się wtedy środek ciężkości samochodu, dzięki czemu pokonując zakręty, samochód staje się bardziej stabilny i lepiej się zachowuje.