Przekładnia śrubowo-kulkowa jest jedną z przekładni kierowniczych popularnie stosowaną w samochodach osobowych i ciężarowych. Jej popularność wynika z łatwości obsługi i mniejszych oporów ruchu tej, że przekładni. Jej zasada działania wychodzi z zasady pracy przekładni ślimakowej i jest do niej bardzo podobna. Największą różnicą, która odróżnia obydwie przekładnie, jest zastosowanie nakrętki naciśniętej na gwint, posiadającej kołowy zarys z umieszczonymi w nim śrutami kulkowymi.

Ich zadaniem jest zmniejszenie tarcia powodowanego zmianą tarcia ślizgowego na toczne. Dzieje się to w momencie wzajemnego obrotu śruby i nakrętki, ponieważ współczynnik tarcia tocznego jest znacznie mniejszy niż ślizgowego. W celu zabezpieczenia kulek przed wypadaniem obydwa końce gwintów wylotowych połączone zostały kanałem obiegowym, który umożliwia powrót kulek z jednej strony na drugą. Bez zastosowania tego kanału, kulki blokowałyby się w łożysku, uniemożliwiając swobodną pracę. Podczas obrotowego ruchu kierownicą, obracający się wraz z nią wał inicjuje przetłaczanie się kulek wywołujących ruch postępowy nakrętki z wycinkami zębatymi. Dzięki temu rozwiązaniu, poruszanie się takimi pojazdami jak ciągniki czy samochody ciężarowe, jest bardzo proste i przyjemne. Zapewnia to wyższy komfort i możliwość większego skrętu kołami z użyciem mniejszej siły.

Niestety jak większość wynalazków także i ten posiada swoje wady. Do najważniejszych zalicza się gorszą precyzję prowadzenia, występowanie luzów w przekładni, które zniwelować można jedynie specjalistyczną śrubą oporową. Przekładnie te stosowane są głównie w pojazdach z napędem na tylne koła, ze względu na rozbudowany układ kinematyczny sprzęgnięty z mechanizmem zwrotniczym.


Dodał: , w Artykuły, Układ kierowniczy. Dnia 9 listopada 2012